Poręczenia i gwarancje w grupach kapitałowych – jak unikać pułapek

Poręczenia i gwarancje udzielane między podmiotami powiązanymi mogą prowadzić do istotnych skutków finansowych. Chodzi w szczególności o ich kwalifikację na gruncie przepisów o cenach transferowych i obowiązek ich udokumentowania.

Wzajemne poręczenia i gwarancje między spółkami powiązanymi to powszechna praktyka w grupach kapitałowych, zwłaszcza przy pozyskiwaniu finansowania zewnętrznego lub zabezpieczaniu zobowiązań handlowych. Choć często uznawane za rutynowe i nieodpłatne, mogą wiązać się z istotnym ryzykiem podatkowym, zwłaszcza na gruncie cen transferowych. Brak dokumentacji lub błędne założenie neutralności podatkowej może bowiem skutkować doszacowaniem przychodów i dodatkowymi sankcjami.

Warto więc przyjrzeć się najczęstszym wątpliwościom pojawiającym się w praktyce, najnowszemu orzecznictwu oraz podejściu organów podatkowych w tym zakresie.

Na co zwrócić uwagę

Wzajemne gwarancje i poręczenia udzielane pomiędzy podmiotami powiązanymi mają na celu przede wszystkim ułatwienie pozyskiwania finansowania oraz zwiększenie wiarygodności kredytowej spółek w ramach grupy. Podmioty, które korzystają z zabezpieczeń udzielanych przez inne jednostki z grupy, często uzyskują wyższe ratingi i mogą zaciągać zobowiązania na korzystniejszych warunkach, co obniża koszty finansowania.

Na co dzień spotyka się podejście, zgodnie z którym korzyści i ryzyka stron wzajemnie się znoszą, więc takie świadczenia mogą być realizowane nieodpłatnie. Czy jednak to założenie zawsze znajduje potwierdzenie w okolicznościach danej transakcji? Warto rozważyć, czy przyjęcie automatycznej...